Xan M. Fraga Rodríguez

Antes de inaugurarse os trolebuses existían algunhas empresas que operaban na zona e incluso viñan dende Cee como era o caso do “Guillén”, que será comprado por outra empresa importante, como “Finisterre”; antes incluso existira o “Tren” de Gerardo Vázquez, o “Lerio” de Carballo, o “Perdiz” de Vimianzo, o “Rápido de Armentón”, o “Caionés”, o “Ferrín”, etc. Ademais, claro está, dunha partida importante de taxis en toda a comarca.
A cuestión foi que, despois de diversos ensaios que comezaron o 2 de febreiro, o xoves 23 de febreiro de 1950 inaugurouse a liña entre A Coruña-Carballo cos trolebuses MAN-AEG.

[...] A estación e cocheira xeral de Carballo (feitas polo constructor Lista), situada na rúa Vázquez de Parga entre o Campo da Condesa e o río da Balsa, tiña 1.506 metros cadrados (talleres, lavado, limpeza, etc.) e un soportal de 8x24 metros. Aínda se conserva hoxe e albergamos unha lixeira esperanza de que se acabe convertendo do Museo dos Trolebuses de Galiza.

[...] Facíanse unhas 18 viaxes ó día, saíndo cada media hora, sempre de Carballo; o primeiro, sobre as 5,45 e o último sobre as 22 horas. O traxecto de 34 Km, que podía ter máis de 40 paradas, adoitaba facerse en hora e cuarto, aínda que dependía de múltiples factores. Ás paradas oficiais había que engadir as “persoais” de amizade, é dicir, podíase deixar a xente “porta por porta”. Como os tempos eran de moita paciencia, había conductores que incluso simulaban algunha avaría e mentres o cobrador facía que arranxaba as pértigas, o conductor ía ve-la moza. Claro que houbo un momento que a xente dicía: “a avaría é sempre no mesmo sitio e co mesmo chofer”. Houbo tamén o nacemento dalgún carballés que se “xestou” na segunda planta dalgún BUT londinense, pois a viaxe entre Carballo e A Coruña daba tempo para todo.